शुक्रवार, ऑगस्ट ०३, २०१२

पावासाळा आणि ती

पावासाळा लागला की मला परत तिचि आठवण येते

                         मनामधे जुन्या  सर्व्या गोष्टिंची  साठवण होते

तीच्या सारख्या दिसनाऱ्या हिरोइनचा फोटो

                                  मी मोबाइलचा वॉल पेपेर केला होता

 त्या हिरोइन ला सूट होणाऱ्या हिरोचा लुक

                                          मी ऐकदम प्रॉपर केला होता

  तीला लांब केस आवडतात

                            माझ्या ऐका खबऱ्याने कळवले  होते

  आईच्या शिव्यांना न जुमानता

                               मी सहा महिने केस वाढवले होते

आज तरी हा सलुन मधे येइल

       नेहमीच्या न्हाव्याने कितीदा विचार केला होता

ही आमची मोठी मुलगी

                       आइने गावभर प्रचार केला होता

मला वाटयचे देव उगाचच आपल्याला मोठेपण देते

पावासाळा लागला की मला परत तिचि आठवण येते

                         मनामधे जुन्या  सर्व्या गोष्टिंची  साठवण होते ||१||

तीला आज कोणत्या कलरचा ड्रेस असेल

                                        हे पण मी गेस करयचो

ऐरवी चोळमोळ कपडे घालणारा मी

                            आजकाल रुमाल पण प्रेस करायचो

प्रेम आंधळे वगैरे काही नसते

                              खरे तर ते वेन्धळे असते

तिने लाल ड्रेस घातला तर लाल

                          आणी निळा घातला तर निळे असते

बाकी तो कलरचा अन्दाज मात्र

                               माझा  बरेच वेळा चुकायचा

बहुधा तिच्यावर कोणता रंग चांगला दिसेल

                        ह्याच वीचरातच त गेस हुकायचा

मुलींना रंगची मात्र चॉईस विलक्षण येते

पावासाळा लागला की मला परत तिचि आठवण येते

                         मनामधे जुन्या  सर्व्या गोष्टिंची  साठवण होते ||२||

आपल्या रेगुलर रस्ते चेंज केले

                              ती रोज दिसावी या आशेने

मीत्रा पेट्रोल खरोखर महाग आहे

                               उत्तर दीले होते खीश्याने

तिच्या घराकडचा जीम लावला

                               जवळचाच क्लास पण केला

तिची नजर माझ्यावर पडत असेल काय

                             मनामधे कित्येकदा टॉस पण केला

अस वाटयचे कि ती

                    माझ्याकडे बघुन् हसते

पण बघुन हसणे आणि हसुन बघणे

           ह्या दोन वेगळ्या गोष्टी असते

 खरच प्रेमात प्रत्येकालच वेडेपण येते

पावासाळा लागला की मला परत तिचि आठवण येते

                         मनामधे जुन्या  सर्व्या गोष्टिंची  साठवण होते ||३||

ती ऐंगेज असेल काय

                     बरेच वेळा शंका मनात दाटली होती

मुलींचे बरे असते कारण

       असा वीचार करणारी मुलगी कधी भेटली नव्हती

मुलींना चीडवनाऱ्या मीत्रांच्या संगती

                         मी काही दिवसापासुन सोडल्या होत्या

अचानकच देवळा कडच्या माझ्या

                                  चकरा बऱ्याच वाढल्या होत्या

खरतर मुलगी प्रसन्न करयाला

                               कोणतेतरी मंत्र हव होतं

प्रत्येकाला ऐकच मुलगी प्रसन्न करायचे

                                        स्वतंत्र हव होतं

हे मात्र नक्की गरज पडल्यावर दगडालापण देवपण येते

पावासाळा लागला की मला परत तिचि आठवण येते

                         मनामधे जुन्या  सर्व्या गोष्टिंची  साठवण होते ||४||

प्रमामधे माणुस फार् फिल्मी होतो

                          कल्पनाशक्क्ती भरपुर असल्याचे कळते

तीच बाप अमरीश पुरी वाटतो

                        आणि भाऊ शक्ती कपुर असल्याचे कळते

संत पदास जाउन पोहचतो आपण

                        तिच्या शिवाय कोणत्याच गोष्टीची हाव नसते

ऐरवी प्रत्येक मुलीमध्ये मल्लीका शोधणरऱ्याला

                                        तिच्यामध्ये मात्र अमॄता राव दिसते

"कसमे वादे" "सात जन्मो का साथ"

                       इत्यादी वायरस माझ्यात इंर्सट झाले होते

तिला इमॅजीन् करुन रोमॅंटीक गाण्यांचे

                                       कितीतरी कॉंर्सट झाले होते

या काळात रोमॅंटीक गाणे पाठपण होते

पावासाळा लागला की मला परत तिचि आठवण येते

                         मनामधे जुन्या  सर्व्या गोष्टिंची  साठवण होते ||५||

येत्या पावसळ्यात  तीला नक्की सांगयचे

                                         मनामधे ठरले होते

याआधी तिच्याकरीता घेतलेले ग्रीटींग

                                       मीत्रांनीच वापरले होते

फक्त पॉसीटीव वीचार करत होतो

                     निगेटिव गोष्टी बाकी निग्लेक्ट केल्या

लकी दिवस,लकी शर्ट

                    सगळ्या गोष्टी लकी सिलेक्ट केल्या

अचानकच तो गायब झाली

                          तीला मी नंतर मग पाहलेच नाही

अख्खा पावसाळा नीघुन गेला

                         आमच्या प्रेमाचे ढग आलेच नाही

ती येणार नाही हे समजुन चुकले

                             ओल्या पापण्या हसुन झाकल्या

हळु हळु पावसाच्या पाण्याने

                            तीच्या आठवणी पुसुन टाकल्या

तरी पण पावासाळा लागला की मला परत तिचि आठवण येते

                         मनामधे जुन्या  सर्व्या गोष्टिंची  साठवण होते||६||

शुक्रवार, जानेवारी ०६, २०१२

एक सोफ्टवेअर Engineer की कहानी In Bollywood style

मै ऐक सोफ्टवेअर Engineer हु


                   कभी सोचता हु क्या ये मेरी सबसे बडी भुल है

माना मेरी लाइफ मे स्ट्र्गल थी

                     पर अब पहले से भी ज्यादा स्ट्र्गल है

जैसेही यहा Join किया

                               सोचा अब जिन्दगी आसान है नो प्रेशर

किसे पता था कम्पनी सिर्फ तिन लोगो  के वजह से चलति है

                                                    फ्रेशर फ्रेशर और फ्रेशर

पहले कम्पनी के बारे मे खयाल था

                              ooh la oohla तु है मेरी फन्टीसी

अब ट्युन changed mama

                           ooh la oohla फाल्तु है मेरी फन्टीसी

हजारो बाते करने वाला मै

                                        यहा पे आके होगया था बिल्कुल गुंगा

सीनियर जैसे कहते थे "मै साडे पाच बजे तक काम करु ये हो नहि सकता"

        "तुम साडे पाच बजे से पहले घर जावो ये मै होने नहि दुंगा"

पहले जिस जगह सपने देखता था ऐसा लगता है जंगल है

माना मेरी लाइफ मे स्ट्र्गल थी

                                   पर अब पहले से भी ज्यादा स्ट्र्गल है ||१||

कुछ दिन तो ये समझने को लगा

                                                         कि क्या  सेफ है और क्या डेंजर

आयटी मे रहके तीन चीजो को कभी underestimate नही करना

                                        वो है तुम्हारा Manager manager और Manager

होशियार चाहे कितने भि हो तुम

                              मु मिया मिट्टु बनने वाला राज करे

जो भी मै कहना चाहु

                                       बर्बाद करे अल्फाज मेरे

सिर्फ अकल के भरोसे

                      Survive करना आसान नही

Public यहा दुकान देखती है

                                           सामान नही

सिर्फ दिमाग के भरोसे रहनेवला बहोत बडा पागल है

माना मेरी लाइफ मे स्ट्र्गल थी

                  पर अब पहले से भी ज्यादा स्ट्र्गल है||२||

आज ज्यादा काम करने का ऐसा मतलब नहि

                                              कि कल काम मे Discount है

किसी को Canteen मे देखकर दिल CID जैसे सोचता है

                                      "दया पता करो कौनसा Account है"

Meetings,Walkthrough, Client call, पहले पहले ये

                                                                     ये सब बाते हसि मेही ही होती है

लेट समझता  है कि "कान पे बलत्कार कर्ने जो क्षमता Client मे होति है"

                                                                                वो कीसे मे नही होती है

Onsite offshore cordinator कभी एक दुसरे को

                                                                   चैन से जिने ना दे

सुबह होने ना दे शाम खोने ना दे

                                                   एक दुसरे को हम सोने ना दे

फ़ाल्तु की Competion यहापे हरपल है

माना मेरी लाइफ मे स्ट्र्गल थी

                   पर अब पहले से भी ज्यादा स्ट्र्गल है||३||

Rating Apraisal ये बात का disccussion

                                       year end को dominate करता है

चालीस काम करनेवालोमेसे एक गधे को

                        Big Boss promotion के लिये Nominate करता है

Supervisor बाकीयोको जैसे केहता है

                                        बेटा उखाडले जो भि उखाडना है

मै तेरे Apraisal फोर्म मे इतने छ॓द करुंगा

                   कि भुल जावोगे क्या भरना है और क्या छोडना है

सब उतर जायेगा

                              जितना भि खुद पे यकीन है

तुझे अच्ही Rating मिलना

                    मुश्किल हि नही नामुन्कीन है

जीधर भी देखोगे बस Depression से भरी शकल है

माना मेरी लाइफ मे स्ट्र्गल थी

               पर अब पहले से भी ज्यादा स्ट्र्गल है

Onsite oppurtunity ये भि एक अलग हि है Crisis

slot एक और आदमि पच्चीस वो भि साला on rotation basis

फिर्र दोस्तो को फोन लगाना

                      कि देख कम्पनी Vaccancy होतो CV भेजता हु

उसका reply " मुझे भि अपनि बिवी Avarage लगती

                                       जब किसी और कि बिवि देखता हु

लाचार होके हम

                                उसी जगह पे आझमते है Luck

किसी और कि तरक्की देखके लगता है

                                       कि साडा हक येत्थे ऱख


लेखक : मंगेश मेहेंगे

Mail ID – Mangeshmehenge@gmail.com